അവനാണെനിക്ക്
അറിവിന്റെ പറുദീസ സമ്മാനിച്ചത്.
വാഴ്വിനൊരു കാനന്ദേശവും.
നാണത്തിന്റെ വന്കരകളും സമതലങ്ങളും താണ്ടാനൊരു
അത്തിയിലകൊണ്ട് തുന്നിയ തുണിക്കെട്ട്...
നീയൊളിപ്പിച്ച അഗ്നിയില് നിന്നുമൊരു കനല് ച്ചൂട്.
ജനിയുടെ വേദന...
എങ്കിലും
ഞാനവനെ ചെകുത്താനെന്ന് വിളിച്ചു.
ദൈവമെന്ന് നിന്നെയും...
മുഖം നഷ്ടമാകുന്ന കാലത്ത് നമുക്ക് ബാക്കിയാകുന്നതെന്താണ്. രോഷത്തിന്റെ കനലുകള്കെട്ട കാലത്ത് അരുതുകളുടെ വിലക്കുകള് പറയാതെ പോയത്
2014, ഫെബ്രുവരി 21, വെള്ളിയാഴ്ച
പുറത്താക്കപ്പെട്ടവന്റെ വെളിപാട് പുസ്തകത്തില് കണ്ടത്...
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
1 അഭിപ്രായം:
ഞാനവനെ ചെകുത്താനെന്ന് വിളിച്ചു.
ദൈവമെന്ന് നിന്നെയും...
Good.
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ